وقتی خطایی ازم سر میزد، چند دقیقه ای بیشتر طول نمی کشید که یه بلایی سرم می اومد..آدم تاوان پس بده ای بودم...!!!

یهو انگشتم لای در گیر می کرد... سرم محکم می خورد به در...دستم می سوخت...زانوم بومبی می خورد به تیزی میز...و وقتی هیچ کدام نمیتوانست اتفاق بیفتد به ناچار زبانم را دندانم گاز میگرفت!!!!

 

حالا دلم واسه اونوقتا تنگ شده!

غیبت می کنم... دل میشکنم...کله شقی میکنم...بدجنس بازی در میارم... میبینم و رد میشوم!

ولی دیگه هیچی نمیشه!

این که هیچی نمیشه درد ماندگارتری دارد انگار ...

 بعد با خودت فکر می کنی که این... تاوان کدام اشتباه بزرگت بوده که حساب و کتابش را به دنیای دیگری موکول کرده اند!

نوشته شده در یکشنبه 89/3/30ساعت 2:2 صبح توسط سوگند تاتار نظرات ( ) |