من از ان روز که دیدم ابی پاک خدا را
سبزی سبز قشنگ بوته ها را
سرخی خون نجابت زیر پوست گونه ها را
ان زلال سرد اب چشمه ها را
با نجابت.با صداقت.با فداکاری و بخشش خو گرفتم
خدا را جستمش و الگو گرفتم
که مهربان باشم چو خورشید
رهنما باشم چو نور
با صفا باشم چو جنگل
پاک باشم چون بلور
بی ریا باشم چو باران
صاف باشم همچو اشک...
دلاور باشم چو رستم و
او را جستم
 در تپش قلب نا ارام کودکی که نمی داند تو را!

سوگند تاتار

نوشته شده در یکشنبه 89/2/19ساعت 8:26 عصر توسط سوگند تاتار نظرات ( ) |